Şiir Burada... siir.roots.gen.tr

Puan verin!
Bu şiir için henüz
hiç
puan verilmemiştir.

[ Puan Ver ]

Bu şiir toplam
???
defa okunmuştur

AKŞAM SEFASI

Yalnızlık rıhtımında akşam sefası
Gözünü sevdiğim özgürlük el salladı bağrımdan
İnsanlığı nasıl da özlemişim,
Kendimle ham oldum akşam karanlığında
Uzaktan çalan düğün türküleri gelir kulağıma
Alem birbirine maskeli riyakar, bize söylendi şarkılar,
Kuru ekmekle yediğim bir parça peynir
Çöpe atmayıp kuruttuğum ekmekle sohbet ettik
Çöpe atılanlara ağladık arkalarından,
Ve iki domates beş altı zeytin
Yırtıldı beşerin boyalı yüzü
Yalnızlık rıhtımında tıka basa doydum,
Doyumsuz aleme nispet yaparcasına
Sevinç ve huzur çocuk gibi atladı üstüme
Şımardık yuvarlandık oynaştık yalnızlık rıhtımında
Yenen nedir içilen ne ki gönül doymazsa dedik
Şaşalı mekanlarda masa kuranları izledik manen
Olana şükretmeyi bilmeyenleri gözledik
Üzüldük, acıdık insanlığa
Şekillere takılanları, şekillerle huzuru vuranları,
Gönülden kaçıp beşere satılıp kuduranları
Mutluluktan bihaber mutlu gibi duranları izledik.

Karanlık balkonda kurulu yalnızlık rıhtımında
İnsanlıkta yürüdüm bu akşam, özgür ve yalnız
Kuru ekmekten böldüğüm her lokma ziyafet oldu
Tadına vara vara doydum insanlığa
Kahpeliklerin yüzüne tükürdüm her lokmada
Ve insanlığı bitiren materyal bakışı tokatladım her nefeste
Şehrin riyakar ışıklarının altında yok olan insanlığa üzülerek,
Ardından bir çay demledim üç beş bardaklık
Yürek kral oldu. insanlık tacı
Duyguları doldurdum heybeme tıka basa
Yürüdükçe kayboldum rıhtımda manaya süzülerek,
Huzuru, insanlığı nasıl da özlemişim
Varsa özleyen biri, buyursun rıhtıma gelsin...

Gecenin sessizliğine
Karışınca sensizlik
Kulaklarımda uğultu
Sensiz kimsesizlik...

ekleme: 06-10-2018, 20:36